En het was goed!

Ik ben definitief terug in Nederland. Voorlopig, tenminste ;)

Afgelopen week ben ik weer in Taizé geweest. Het zou mijn laatste week als perminant zijn geweest, die ik sowieso in het field zou doorbrengen vanwege de Nederlandse groep die kwam. Het enige verschil nu was dat ik niet in N'Toumi logeerde.

De heenreis was lang, en de aankomst daardoor des te leuker. Meteen bij het welkom zag ik de eerste meisjes met wie ik twee weken heb samengewoond, en een meisje wat in mijn eerste week bij mij in de sharing group heeft gezeten. Het weerzien was heel fijn, en in het laatste geval ook een grote verrassing omdat ik niet van haar wist dat ze er weer zou zijn. De rest van de zondagavond stond in het teken van verbaasde gezichtsuitdrukkingen, knuffels en enthousiaste ontmoetingen. Waar ik me ook druk om maakte voor vertrek, het was nergens voor nodig!

De rest van de week draaide om bijpraten, nieuwe mensen leren kennen en heel veel lachen met de Nederlandse groep. Juist omdat ik kort geleden nog in Taizé ben geweest, paste ik binnen no time weer in het ritme.

Mijn werk van deze week was in Casa de binnenkomende gasten welkom heten en vertellen over Taizé. Ik vond het heerlijk om deze verantwoordelijkheid te dragen en bijkomend voordeel: ik leerde zo echt veel meer mensen kennen dan als ik dit werk niet had gedaan. Bijna alle mensen die ik welkom had geheten, kwamen enthousiast naar me toe als ik ze tegen kwam in Taizé om me te vertellen hoe ze het allemaal ervoeren en om te vragen hoe ik het had. Dat was een hele mooie aanvulling op een toch al prachtige week!

En toen weer terug naar huis. Niet helemaal definitief... want de zusters hebben me gevraagd te komen helpen bij de big, big, BIG week in augustus wanneer het 75-jarig bestaan van Taizé en de verjaardag van prior frère Roger die 100 geworden zou zijn, maar 10 jaar geleden stierf, worden gevierd en herdacht. Dat betekent dat ik in ieder geval de hele maand augustus weer in Taizé doorbreng. Ik zie er nu al naar uit!

Deze blog blijft daarom nog maar even bestaan, maar de komende maanden zal ik hem weinig gebruiken.

Bedankt allemaal voor het meelezen, het meeleven en het bidden!